پراپرتی‌های computed ​

مثال پایه ​

عباراتی که در تمپلیت استفاده می شوند بسیار راحت هستند، اما آنها برای عملیات‌های ساده طراحی شده‌اند. قرار دادن منطق بیش از حد در تمپلیت‌های شما ممکن است باعث ناخوانایی و دشواری در نگهداری کدها شود. به عنوان مثال، اگر یک آبجکت با یک آرایه تو در تو داشته باشیم:

export default {
  data() {
    return {
      author: {
        name: 'John Doe',
        books: [
          'Vue 2 - Advanced Guide',
          'Vue 3 - Basic Guide',
          'Vue 4 - The Mystery'
        ]
      }
    }
  }
}

const author = reactive({
  name: 'John Doe',
  books: [
    'Vue 2 - Advanced Guide',
    'Vue 3 - Basic Guide',
    'Vue 4 - The Mystery'
  ]
})

و می‌خواهیم پیام‌های مختلفی را بر اساس اینکه آیا author قبلاً کتابی داشته یا نه نمایش دهیم:

<p>Has published books:</p>
<span>{{ author.books.length > 0 ? 'Yes' : 'No' }}</span>

در این نقطه، تمپلیت کمی پیچیده شده است. باید وقت بیشتری برای درک کد صرف کنیم که متوجه شویم شرط بر اساس author.books یک محاسبه انجام می‌دهد. مهمتر از این، اگر نیاز باشد که این محاسبه را بیش از یک بار در تمپلیت استفاده کنیم، احتمالاً نمی‌خواهیم یک کد را چندین بار بنویسیم.

به همین دلیل است که وقتی منطق پیچیده و داده‌های پویا داریم، استفاده از ویژگی computed توصیه می‌شود. کلمه computed به معنی محاسبه شده است. در اینجا همان مثال، بازسازی شده است:

export default {
  data() {
    return {
      author: {
        name: 'John Doe',
        books: [
          'Vue 2 - Advanced Guide',
          'Vue 3 - Basic Guide',
          'Vue 4 - The Mystery'
        ]
      }
    }
  },
  computed: {
    // a computed getter
    publishedBooksMessage() {
      // به نمونه ساخته شده از کامپوننت اشاره می‌کند `this`
      return this.author.books.length > 0 ? 'Yes' : 'No'
    }
  }
}

<p>Has published books:</p>
<span>{{ publishedBooksMessage }}</span>

<script setup>
import { reactive, computed } from 'vue'

const author = reactive({
  name: 'John Doe',
  books: [
    'Vue 2 - Advanced Guide',
    'Vue 3 - Basic Guide',
    'Vue 4 - The Mystery'
  ]
})

// a computed ref
const publishedBooksMessage = computed(() => {
  return author.books.length > 0 ? 'Yes' : 'No'
})
</script>

<template>
  <p>Has published books:</p>
  <span>{{ publishedBooksMessage }}</span>
</template>

تفاوت کشینگ در computedها و متدها ​

ممکن است متوجه شده باشید که می‌توانیم با فراخوانی یک متد هم به همان نتیجه برسیم.

<p>{{ calculateBooksMessage() }}</p>

// in component
methods: {
  calculateBooksMessage() {
    return this.author.books.length > 0 ? 'Yes' : 'No'
  }
}

// in component
function calculateBooksMessage() {
  return author.books.length > 0 ? 'Yes' : 'No'
}

به جای یک پراپرتی computed، می توانیم همان تابع را به عنوان یک متد تعریف کنیم. نتیجه نهایی این دو رویکرد دقیقاً یکسان است. با این حال، تفاوت این است که پراپرتی‌های computed بر اساس وابستگی‌های reactive، کش می شوند. یک پراپرتی computed تنها زمانی دوباره ارزیابی می شود که برخی از وابستگی های reactive آن تغییر کرده باشند. این بدان معناست که تا زمانی که author.books تغییر نکرده باشد، دسترسی به publishedBooksMessage نتیجه محاسبه قبلی را برمی گرداند، بدون نیاز به اجرای مجدد تابع getter .

این به این معنی هم هست که پراپرتی computed زیر هیچ وقت به‌روز نمی‌شود، زیرا Date.now()‎ یک reactive نمی‌باشد.

computed: {
  now() {
    return Date.now()
  }
}

const now = computed(() => Date.now())

در مقایسه، متد همیشه هر زمان که رندر مجدد اتفاق بیفتد، فراخوانی می‌شود.

چرا به کش نیاز داریم؟ تصور کنید ما یک لیست داریم که یک پراپرتی computed دارد که نیاز به انجام محاسبات زیادی دارد. سپس ممکن است پراپرتی‌های computed دیگری داشته باشیم که به نوبه خود به این لیست وابسته باشند. بدون کش، ما تابع دریافت کننده لیست را بیشتر از تعداد مورد نیاز اجرا می‌کنیم! در مواردی که نیاز به کش ندارید، به جای آن از فراخوانی متد استفاده کنید.

computed قابل تغییر ​

پراپرتی‌های computed به طور پیش‌فرض فقط امکان باز گرداندن داده را دارند. اگر سعی کنید مقدار جدیدی به یک پراپرتی computed اختصاص دهید، یک هشدار در زمان اجرا دریافت خواهید کرد. در موارد نادری که نیاز به "پراپرتی computed قابل تغییر" دارید، می‌توانید با ارائه همزمان یک تابع getter و یک تابع setter برای آن، یکی ایجاد کنید.

export default {
  data() {
    return {
      firstName: 'John',
      lastName: 'Doe'
    }
  },
  computed: {
    fullName: {
      // getter
      get() {
        return this.firstName + ' ' + this.lastName
      },
      // setter
      set(newValue) {
        // Note: we are using destructuring assignment syntax here.
        [this.firstName, this.lastName] = newValue.split(' ')
      }
    }
  }
}

<script setup>
import { ref, computed } from 'vue'

const firstName = ref('John')
const lastName = ref('Doe')

const fullName = computed({
  // getter
  get() {
    return firstName.value + ' ' + lastName.value
  },
  // setter
  set(newValue) {
    // Note: we are using destructuring assignment syntax here.
    [firstName.value, lastName.value] = newValue.split(' ')
  }
})
</script>

بهترین شیوه‌ها ​

توابع getter باید فقط مقدار مورد نظر را برگردانند و تغییر دیگری در برنامه ایجاد نکنند. ​

مهم است به یاد داشته باشید که توابع getter در computed فقط باید محاسبات خالص را انجام دهند. به عبارت دیگر، درون تابع getter، دیگر stateها را تغییر ندهید، از درخواست‌های async یا تغییر DOM استفاده نکنید! به computed به عنوان یک راه ساده برای محاسبه یک مقدار بر اساس مقادیر دیگر نگاه کنید - مسئولیت اصلی آن تنها محاسبه و بازگرداندن آن مقدار می‌باشد. در ادامه این بخش، به بحث در مورد انجام عملیات هایی در پاسخ به تغییرات state با ناظرها (watchers) خواهیم پرداخت.

مقادیر computed را تغییر ندهید ​

مقدار بازگشتی از پراپرتی computed بر اساس مقادیر دیگر محاسبه می‌شود. به آن مانند یک عکس العمل موقت فکر کنید - هر بار که وضعیت مبدأ تغییر می‌کند، یک عکس العمل جدید ایجاد می‌شود. تغییر دادن یک عکس العمل موقت معنی ندارد، مقدار بازگشتی باید فقط خوانده شود و روی آن عملیاتی انجام نشود. برای تغییر مقدار بازگشتی، باید منبعی که پراپرتی computed به آن وابسته است را به‌روز کنید.